
In dit gedicht wordt het idee van dualiteit onder de loep genomen en hoe deze onze gedachten kan belemmeren en ons kan laten wachten op duidelijkheid. De auteur suggereert dat door onze ogen te sluiten en ons hart te openen, we geen onderscheid meer zien en dus ook geen dualiteit. Dit kan gezien worden als een uitnodiging om onze focus te verleggen van dualiteit naar een holistische benadering in het leven. Een diepgaande invitatie om jezelf te verbinden met jezelf, om zo te ontdekken dat er geen onderscheid meer is, geen dualiteit, en de helderheid te vinden die je zoekt. De vraag is nu, ben jij bereid je ogen te sluiten en je hart te openen?
Dualiteit
dualiteit
bevrijdt
niet de gedachten
of het wachten
op duidelijkheid
dualiteit
splijt
een geheel
op in tweeën
ogenschijnlijk
want als je je ogen sluit
en je hart opent
is er geen onderscheid
en dus
geen dualiteit
